Dobra sobota

Jest sobota, więc oczywiście pogoda średnia. Nie, to już nie jest śmieszne...

A w ogóle to chyba ciśnienie wariuje, bo nie mogłyśmy się zwlec z łóżka, dogadać (zaliczyłyśmy kilka sporych nieporozumień rano; nie, że się pokłóciłyśmy czy co, tylko dosłownie jedna nie rozumiała, co mówi druga, i odwrotnie:P), a ziewałyśmy z częstotliwością raz na dwie minuty, naprzemiennie. Wiadomo jednak, co może w takiej sytuacji pomóc - trochę ruchu! A skoro niebo straszy deszczem - postanowiłyśmy odwiedzić kolejne muzeum :D Tym razem padło na National Taiwan Museum (jakże oryginalna nazwa!).

Samo muzeum położone jest w Parku Pokoju, mogłyśmy więc najpierw popodziwiać trochę miejscowej flory i fauny:

Szczupłe te gołębie, nie to co w Krakowie 

Praktycznie cały budynek jest w remoncie, jego bryły mogłyśmy się zatem tylko domyślać. Prace potrwają podobno do lutego przyszłego roku, więc jeszcze za naszej bytności :) 

Co do biletów wstępu, Tajwańczycy znów stanęli na wysokości zadania - 1 zł ze zniżką studencką. Bez niej - bodajże całe 2 zł!

Co do wystaw, były dość zróżnicowane i ponownie nie nazbyt obszerne, w sam raz na leniwe sobotnie popołudnie. Nam chyba najbardziej przypadła ta poświęcona Qipao - tradycyjnym kobiecym strojom chińskim. W pierwszej sali nie można było robić zdjęć, ale w drugiej - ukazującej ewolucję stroju w XX wieku - jak najbardziej :D

Poniżej te z II połowy XX wieku

A tu już współczesne sukienki inspirowane tradycją qipao

A na deser - coś dla najmłodszych :)

Oprócz tej, odwiedziłyśmy także wystawy stałe na pierwszym piętrze poświęcone endemicznym gatunkom zwierząt na Tajwanie i endemicznym ludom wyspy.

Ta część muzeum była wyraźnie skierowana do młodszych odbiorców - można było sobie coś wcisnąć, dotknąć, pogłaskać, więc bawiłyśmy się nieźle :D Najbardziej podobała nam się mała salka kinowa poświęcona zwierzątkom żyjącym w głębinach. Jej odpowiednie oświetlenie sprawiało nie tylko, że ożywały malunki na ścianach...

...ale i przywieszka Alika, czy moje guziki :D

A tak wyglądały inne, te mniej ciekawe, sale wystawowe ;)

Jeszcze rzut oka na wnętrze budynku 

...i już można pooglądać plemiona zamieszkujące naszą ulubioną wyspę. Mnie zainteresował skąpy strój rytualny

makieta łodzi 

i gustowna czapka 

A w korytarzu natknęłyśmy się na dorosłego już Bambiego 

Zajrzałyśmy jeszcze na skierowaną dla najmłodszych wystawę pod uroczym tytułem "Food Arc", z której można się było przede wszystkim dowiedzieć, że stoimy na krawędzi katastrofy ekologicznej - ocieplenie klimatu, zbyt duża liczba ludności, problemy z wodą i wyżywieniem... Wszystko kolorowe, ale opisane chyba trochę zbyt skomplikowanym językiem. Na szczęście jest dla nas nadzieja:

Pozostała jeszcze wystawa na temat bursztynu, gdzie zajęłyśmy się przede wszystkim wyszukiwaniem wszelkich informacji o Polsce.. 

..obserwowaniem naprawdę niskiego sklepienia - Alik prawie sięgała głową sufitu 

i - od czasu do czasu - podziwianiem tego, co w gablotach :D

Na koniec Alot majestatycznie dosiadł byka strzegącego wejścia do muzeum 

Przyjrzałyśmy się jeszcze temu, czego NIE WOLNO robić w tajpejskich parkach. Wy też się wczytajcie :D 

To jednak nie był bynajmniej koniec dnia! Czekała nas jeszcze uczta w postaci boskiego leczo (ukłony w stronę Michała!)..

..i to z towarzyszeniem chleba. Z masełkiem! Podobno do zdobycia w carrefourze, musimy lepiej poszukać :D 

Przy sześciu osobach porcja szybko wyparowała :) 

Zostało jeszcze parę minut na część artystyczną - oto najprawdziwsza lira korbowa! 

A następnie superbohaterowie przywdziali swoje peleryny i rozjechaliśmy się do domów :)

Gdy piszę te słowa, racząc się jednocześnie Budweiserem, jest 21.30 i nie do końca wiem, kiedy ten dzień minął :) Wieczór i poranek. Dzień pięćdziesiąty (mniej więcej). Ale widzę, że było to dobre ;)